Świat piękny i bardzo różny. Szkice o wojażach Pana Cogito

Nie tylko eseje, ale także wiele wierszy Herberta karmi się bystrą obserwacją, głębokim przeżyciem lub doświadczeniem nabytym w trakcie jego licznych podróży, które nazywał „pielgrzymkami do świętych miejsc kultury”, a czasami wyprawami, ale nigdy nie były to „wycieczki”, co poeta z naciskiem podkreślał w udzielanych wywiadach. Herbert przedstawił nawet własną koncepcję czy raczej żartobliwą „teorię” zachowania się podczas podróży, zwaną z francuska „flanowaniem”, to znaczy zwyczajnym wałęsaniem się bez celu albo też łazikowaniem dla samej przyjemności chłonięcia niezobowiązujących lub przypadkowych wrażeń.

Józef Maria Ruszar