Być i rozumieć. Rozprawy i szkice z humanistyki hermeneutycznej

Z wielką przyjemnością czytam teksty Michała Januszkiewicza. A to dlatego, że dysponuje on rzadką umiejętnością pisania jasno o sprawach trudnych, pisania w sposób erudycyjny i jednocześnie osobisty. Widać, iż zna doskonale nie tylko swoją rodzimą dyscyplinę, czyli literaturoznawstwo, ale porusza się swobodnie także w dyscyplinach innych (filozofia, antropologia kulturowa, historia kultury), realizując bliski memu sercu ideał uprawiania humanistyki jako działalności niehonorującej sztucznych podziałów instytucjonalnych. Jest przy tym nastawiony na dialog z innymi badaczami, realizując w praktyce wspaniały ideał hermeneutyki jako nauki uprawianej przez rozmowę z innymi. Ta jedność metody uprawiania humanistyki i faktycznej praktyki badawczej jest uderzająca. Znajduje ona swe potwierdzenie także w konkretnych przykładach stosowania metody interpretacji hermeneutycznej do interpretacji dzieł literackich, które znajdujemy w książce. Jest zatem Januszkiewicz nie tylko wybitnym znawcą problematyki interpretacji, ale także świetnym interpretatorem. W każdej roli pamięta przy tym o etycznym wymiarze interpretacji oraz nauki jako takiej. Powoduje to, iż czyta się go nie tylko jako wybitnego naukowca, ale także jako wrażliwego człowieka.
                                                                                                                                                                                       Prof. dr hab. Andrzej Szahaj